Наука хитрим корацима напредује свакодневно. То напредовање је толико убрзано да га научници широм планете "признају" кроз једно успоређивање. Скоро да је јавна тајна како се степен научних сазнања сваких пет година дуплира. Дакле, све оно што је истражено и откривено до 2010. већ 2015. су нова сазнања на истим открићима удвостручена. Чак и обични смртници могу видети резултате на разним пољима истраживања: у техници, у медицини, у хортикултури, на пољу физике итд.
Један од примера ураганског напретка у медицини огледа се на врло простом примеру код срчаних болести. Уградњом стентова на самим срчаним артеријама спашени су милиони живота, а тамо деведесетих година прошлога века, такав један подухват је могао бити само кадар неког СФ филма.
Остварен је огроман наредак и у техници, што се може видети при изради аутомобила. Наиме, данас аутомобил силази са производне траке, потпуно спреман за употребу, а да га људска рука није ни дотакла. Све су урадили роботи, које је програмирало интелигентно биће - човек. Дакле, човек (или више њих), је на посредан начин, креатор или творац финалног производа - аутомобила.
Управо овај пример ме дрзнуо на једну помисао и закључак. Човек је попут аутомобила, склоп хрпе делова, који савршено функционишу при оптималним условима. То ми даје за право да храбро приступим тврдњи да и човек има свог Творца, Креатора, Инжењера, или више њих. Неко ће се супроставити овој реторици и изразиће сумњу, чак и презир. Запитаће се како то да и поред тако високог степена достигнућа на пољу науке, човек није могао, спознати свога Творца?
Није могао, али спознаће!
Када?
Истог трена када свог творца спозна и онај аутомобил!
Један од примера ураганског напретка у медицини огледа се на врло простом примеру код срчаних болести. Уградњом стентова на самим срчаним артеријама спашени су милиони живота, а тамо деведесетих година прошлога века, такав један подухват је могао бити само кадар неког СФ филма.
Остварен је огроман наредак и у техници, што се може видети при изради аутомобила. Наиме, данас аутомобил силази са производне траке, потпуно спреман за употребу, а да га људска рука није ни дотакла. Све су урадили роботи, које је програмирало интелигентно биће - човек. Дакле, човек (или више њих), је на посредан начин, креатор или творац финалног производа - аутомобила.
Управо овај пример ме дрзнуо на једну помисао и закључак. Човек је попут аутомобила, склоп хрпе делова, који савршено функционишу при оптималним условима. То ми даје за право да храбро приступим тврдњи да и човек има свог Творца, Креатора, Инжењера, или више њих. Неко ће се супроставити овој реторици и изразиће сумњу, чак и презир. Запитаће се како то да и поред тако високог степена достигнућа на пољу науке, човек није могао, спознати свога Творца?
Није могао, али спознаће!
Када?
Истог трена када свог творца спозна и онај аутомобил!
Нема коментара:
Постави коментар