На плајвазу ноћна мора
отегла се као мртва
нити пише нит' уздише
он је џелат а ја жртва
Пробам да му врх наоштрим
да остави какав траг
срежем тело дрвено му
срдац му саломи враг.
На плајвазу дневна мора
зна да не мож' бит' уважен
покушавам га оживети
да не страда ко погажен.
На плајвазу тиха језа
спустила се све до срца
у њему пламен догорева
немоћан је, душом грца.
Ето га пред издисајем
труне и последња нада
руши му се свет од слова
од звериња ће да страда.
Данас ће на гиљотини
џелат цимнути конопац
погубиће реч писаљки
завека уз смртни ропац.
Крвника ће људско тесто
дићи ко хероја дана
славиће га уз пароле
багра знана и незнана
Плајваз нови наоштрићу
да словима труд опточи
о пошастима док сведочи
идолиштву нек боде очи.
Нема коментара:
Постави коментар